Í Sóleyjarsettinu eru buxur, peysa og tvær húfur – af því að sumir vilja „venjulega“ húfu, en aðrir vilja kjusu.
Tvenns lags útfærslur eru á mynstrinu (A eða B) þannig að hver og einn getur valið það sem þeim líst betur á.

Peysan er prjónuð ofan frá og niður, fram og tilbaka. Munstur er á bol og neðst á ermum.
Tölulisti er prjónaður eftirá.

Buxurnar eru prjónaðar í hring, ofan frá og niður með stuttum umferðir til að gera pláss fyrir bleiuna. Skálmar eru prjónaðar hvor í sínu lagi. Í mittinu er strengurinn festur niður að innanverðu og band þrætt inn í hann ef vill. Munstur er prjónað neðst á skálmar.

Hjálmhúfan er prjónuð í hring með mynsturrönd að framan. Með úrtökum og útaukningum fær húfan þetta fallega og sígilda lag sem alltaf er svo vinsælt og hentugt. Böndin eru svo prjónuð í lokin.

Kjusan er fyrst prjónuð fram og tilbaka en svo er tengt í hring. Mynstur er prjónað alla leið allt þar til kemur að úrtöku aftan á kollinum.